میتوانید نام هستی را "زِند" بگذارید، چرا که نقطه مشترک دو واژهٔ "زندان" و "زندگی" است. ما، چمباتمه زنندگان در کنج زِند، در تاریکی خیره نشسته ایم به ماه تابان پشت میله‌ها از برای رهائی از زِند، در فکر تدارک حیله ها، در بند قبیلهٔ ها. زِند: من این نئولوژیسم را. **** با سرودن شعر نیازی نیست به جستجوی قافیه بلکه همان واژه‌های دیوانه کافیه! پس دور بریز سمانتیک را و ایده‌های آنتیک را. که خود را نقض میکنند
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت